چگونه کیست مویی را تشخیص دهیم

چگونه کیست مویی را تشخیص دهیم، رایج ترین ناحیه مبتلا به کیست مویی بخش پایین کمر و ستون فقرات در منطقه ساکروم است. مبتلایان به آن غالبا از ترشح یا درد در این منطقه ابراز ناراحتی و نگرانی می کنند.

علائم کیست مویی بودن یک یا چند عدد سینوس در این منطقه است. در صورتی که بیمار در مرحله های ابتدایی بیماری به پزشک متخصص مراجعه کند، می توان بدون عمل جراحی و فقط با درمان کیست مویی با لیزر آن را از کاملا حذف کرد، اما در صورتی که بیمار در مرحله های وخیم تر بیماری که نشانه های بیشتری از بیماری ظاهر شده به پزشک مراجعه نماید بایست بافت دارای کیست با نوع دیگری از لیزر یا بدون لیزر برداشته شود. زیرا ممکن است کیست مویی بازگردد. موقع عمل باید بافت دارای کیست به صورت کامل حذف شود و بعد از عمل هم بیمار نباید اجازه دهد این این محل مو زائدی رشد کند.

چگونه کیست مویی را تشخیص دهیم، رایج ترین ناحیه مبتلا به کیست مویی بخش پایین کمر و ستون فقرات در منطقه ساکروم است. مبتلایان به آن غالبا از ترشح یا درد در این منطقه ابراز ناراحتی و نگرانی می کنند.

علائم کیست مویی بودن یک یا چند عدد سینوس در این منطقه است. در صورتی که بیمار در مرحله های ابتدایی بیماری به پزشک متخصص مراجعه کند، می توان بدون عمل جراحی و فقط با درمان کیست مویی با لیزر آن را از کاملا حذف کرد، اما در صورتی که بیمار در مرحله های وخیم تر بیماری که نشانه های بیشتری از بیماری ظاهر شده به پزشک مراجعه نماید بایست بافت دارای کیست با نوع دیگری از لیزر یا بدون لیزر برداشته شود. زیرا ممکن است کیست مویی بازگردد. موقع عمل باید بافت دارای  کیست به صورت کامل حذف شود و بعد از عمل هم بیمار نباید اجازه دهد این این محل مو زائدی رشد کند.

کیست مویی یا سینوس پیلونیدال یک کیسه کوچک پوستی در بخش تحتانی کمر است که درون آن را مو تشکیل داده است. این کیست به طور یک شکاف و رخنه پوستی کوچک ظاهر می شود، اما در برخی مواقع فقط شامل یک فرورفتگی مودار است.

کیست مویی به صورت یک آبسه حاد یا سینوس تخلیه شونده در منطقه ساکروکوسیکس خود را نشان می دهد. این کیست غالبا در پایین ترین نقطه ستون فقرات پدید می آید. پایلونیدال از واژه لاتین pilus به معنای مو و nidus به معنی لانه اقتباس شده است. باید توجه کنید که این بیماری از سن ۲۴-۱۵ سالگی بسیار شایع است و پس از چهل سالگی موردی از آن گزارش نشده است.  در مردان خیلی متداول تر نسبت به زنان است.

کیست مویی در برخی مواقع هیچ نشانه ای را با خود ندارد و به همین دلیل تشخیص آن سخت تر می شود که نیاز به معاینه سوراخ های ریز پوستی دارد و در برخی از مواقع ترشحات چرکی یا خونابه ای از این سوراخ ها بیرون می زند. شیوع این بیماری ۲۶ نفر در هر  صد هزار نفر است.

علایم کیست مویی در حالت رایج به صورت زیر است که در صورت مشاهده این علائم می توان آن را تشخیص داد و نسبت به درمان دست به کار شد.

• درد
• قرمزی و التهاب
• تب و لرز
• ترشح چرک
• در صورت عدم عفونت علامتی ندارد

تشخیص کیست مویی با معاینه بدنی و مشاهده سوراخ های کوچک میان دو باتک انجام می شود و به صورت عادی تست خون و عکسبرداری ضرورتی ندارد.

تشخیص افتراقی دربرگیرنده کیست درموئید و تراتوم این منطقه است. نشانه های ظاهر شدن کیست مویی می تواند مثل تراتوم این ناحیه باشد که به این خاطر تشخیص صحیح آن بسیار اهمیت دارد. چون در صورت تشخیص تراتوم، باید محل به صورت کامل بیرون آورده شود و از آنکولوژیست برای درمان مشاوره گرفته شود.